Bruisend van energie vertelt Jara (23) over haar passie: lesgeven. Zelf zegt ze nog niet helemaal zeker te weten wat ze wil. Maar al pratende blijkt dat ze al veel dingen wél scherp heeft. Zo wil Jara In korte tijd veel scholen ontdekken, kinderen een fijne en waardevolle dag bezorgen en plezier hebben in haar werk en haar leven in de hoofdstad. En tot dusver gaat dat haar heel goed af.
Jara, kan je vertellen wie je bent en wat je doet?
Nou, ik ben dus Jara en ik woon sinds drie jaar in Amsterdam. Ik heb afgelopen zomer mijn dubbele bachelor gehaald, pabo en pedagogische wetenschappen. Ik heb even nagedacht of ik nu direct voor vast wil gaan werken, maar ergens voelt dat nog te snel. Tijdens mijn opleidingen heb ik natuurlijk stage gelopen, maar ik weet nog niet echt welk soort onderwijs of welke groep bij mij past. Nu werk ik als invalkracht voor A’DAM Onderwijs en dat is ideaal. Ik doe ervaring op en ik zie veel soorten scholen in Amsterdam.”
Wat vind je leuk aan deze manier van werken in het onderwijs?
“De afwisseling en het onverwachte. Je kan uit het niets voor een groep gezet worden dus je moet direct een beroep doen op pedagogische skills om zo snel mogelijk een klik met die klas te krijgen. Dat is natuurlijk supergoed voor je eigen ontwikkeling. En wat ik net zei, ik kom op zoveel verschillende scholen. Ik denk echt wel dat ik op deze manier uiteindelijk ontdek wat bij me past. Het kan ook wel pittig zijn want als invalkracht word je toch een soort van elke keer in het diepe gegooid. Maar ik vind het echt heel leuk.”
Je gaf net aan dat je uit het niets voor een klas kan staan. Hoe ziet dat er in de praktijk uit?
“Het is nu een paar keer gebeurd dat ik ’s ochtends om 7:45 uur een telefoontje krijg met de boodschap dat er een groep 8 in Slotervaart zonder leerkracht zit. En of ik daar om 08:30 uur kan zijn. Dat is natuurlijk heel snel schakelen. En als ik daar dan kom, word ik meestal opgevangen door de directie. Die zeggen: ‘Dit is je klas. Succes.’ Even kort door de bocht, maar je snapt wat ik bedoel. Dat is best spannend, die eerste keren. Maar ik denk dat het ook heel goed is. Omdat ik toch elke keer weer met een open blik zo’n lokaal binnenstap. En sommige kinderen reageren heel leuk, sommigen wat minder. Dat hoort erbij. Ik schrijf aan het eind van de dag vaak een kleine reflectie voor mezelf. Hoe ik me voel en hoe ik het heb ervaren. Mijn doel is altijd een leuke dag hebben met de kinderen. En dat lukt bijna altijd wel.”
Wat haal jij uit lesgeven?
“Ik vind het leuk om veel verantwoordelijkheid te nemen, om iets nieuws uit te proberen en ja, kinderen echt iets te leren en iets mee te geven. Kijk, je weet eigenlijk nooit echt wat kinderen hebben meegemaakt. Zeker wanneer je maar een dag bij ze voor de klas staat. Maar als het dan lukt om ze een fijne omgeving te geven of het gevoel dat ze genoeg zijn. Dat is waardevol, toch? Al is het maar voor een dag. Gewoon kinderen een fijne tijd geven. Ik heb genoeg situaties gezien waar kinderen het thuis niet heel leuk hadden. Als je dan toch even kan laten zien dat er echt wel mensen zijn die naar ze kunnen luisteren… Dat is de essentie van het onderwijs, denk ik.”
Je woont nog niet heel lang in Amsterdam. Hoe is het om hier leerkracht te zijn?
“Dat verschilt echt per stadsdeel. Daar zitten zulke enorme verschillen tussen. Ik weet ook echt nog niet naar welk stadsdeel mijn voorkeur uitgaat. Eigenlijk vind ik dat ook helemaal niet zo belangrijk. Het is gewoon vet dat je op deze manier als invaller die stad echt leert kennen. Verschillende culturen waar je mee in aanraking komt. Ik kom zelf uit een heel klein dorpje en daar was de culturele diversiteit niet echt aanwezig, Tijdens een van mijn eerste stages vlakbij Amsterdam Sloterdijk mocht ik meedraaien in een kleuterklas. Bijna alleen maar kinderen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond. Ik vond dat best spannend. Maar het was echt een superleuke school. Dus voor mij als leerkracht is het enorm leerzaam om in Amsterdam les te geven. Ik wil mijn kinderen elke dag iets leren, maar zelf leer ik minstens zoveel.”
Ondanks dat je nog aan het begin van je carrière staat, welke bijzondere ervaring blijft je nog lang bij?
Wat ik al heb ontdekt is dat sommige kinderen een speciaal plekje in je hart veroveren. Er is altijd een leerling waarvan je denkt: ‘Ow, kon ik jou maar even mee naar huis nemen’. Ook op mijn vorige school was dat het geval. Er was daar een meisje en haar ouders kwamen uit Brazilië. Ze zat in een groep 3 en 4 en ze deed een extra jaartje groep 4 omdat ze het qua taal lastig had. Na een tijdje kwam ik erachter dat ze heel klein woonde, zelfs nog met een ander gezin in hetzelfde huis. Maar dit meisje, ze was altijd zo ontzettend lief. En super dankbaar. Haar moeder kwam haar altijd ophalen van school, maar af en toe was ze te laat omdat ze dan langer moest werken. Dan liet ik dat meisje vaak nog even tekenen in de klas. Dat vind ik normaal. Aan het einde van het schooljaar kwam ze met een grote bos bloemen. Voor mij. En toen ze de bloemen gaf, fluisterde ze: ‘Deze kosten wel €10,- ‘. Ik zei tegen een collega direct dat ik dit helemaal niet wilde omdat dit voor hun gewoon veel geld is. Maar die collega zei terecht: ‘Zij zijn je dankbaar voor het fijne jaar en ze vinden je dit waard’. Ja, dat meisje heeft wel een speciaal plekje.”
Terug naar het overzicht
